Νικόλαος Λύτρας
Νικόλαος Λύτρας
Το ψάθινο καπέλο
ελαιογραφία (86cm x 66cm) του Νικολάου Λύτρα που δημιούργησε το 1925 και θεωρείται ως ένα από τα πιο τολμηρά και εντυπωσιακά έργα του πρώιμου ελληνικού Μοντερνισμού.
Εκτίθεται στην Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας
Βιογραφικά:
Γεννημένος στην Αθήνα το 1883, ο Νικόλαος Λύτρας, σπούδασε στο Σχολείο των Τεχνών (1902 – 1906) κοντά στον πατέρα του Νικηφόρο Λύτρα και τον Γεώργιο Ιακωβίδη. Από το 1907 συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου, όπου είχε σπουδάσει και ο πατέρας του, με δάσκαλο τον Λούντβιχ φον Λοφτς. Στη βαυαρική πρωτεύουσα, ήρθε σε επαφή με τον Γερμανικό Εξπρεσιονισμό και τις δημιουργίες της περίφημης ομάδας «Blaue Reiter» («Γαλάζιος Καβαλάρης»).
Σε αντίθεση με τον πατέρα του όμως, με την επιστροφή του στην Αθήνα (1912), είδε την ακαδημαϊκή διδασκαλία ως κάτι εναντίον του οποίου θα έπρεπε να αντιδράσει και πολύ γρήγορα στράφηκε προς τις λύσεις που προσέφερε ο μοντερνισμός.
Ο Νίκος Λύτρας άρχισε να συμμετέχει στις εκθέσεις του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών (1915, 1916, 1917, 1920, 1926), ενώ το 1919 εξέθεσε από κοινού με τον γλύπτη Γρηγόριο Ζευγώλη. Το 1917, μαζί με τον Κωνσταντίνο Παρθένη, τον Περικλή Βυζάντιο, τον Θεόφραστο Τριανταφυλλίδη και τον Λυκούργο Κογεβίνα, δημιούργησε την πρώτη «Ομάδα Τέχνης», η οποία είχε μάλιστα στόχο ακριβώς την αντίσταση στην ακαδημαϊκή ζωγραφική. Οι εκθέσεις της Ομάδας το 1917, 1918 και 1928 προσπαθούσαν να εδραιώσουν τις μοντερνιστικές τάσεις στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο. Το 1923, ο Λύτρας εξελέγη καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών. Μετά τον θάνατό του, το 1927, διοργανώθηκαν αναδρομικές εκθέσεις του έργου του στο Ζάππειο (1929) και στην Μπιενάλε της Βενετίας(1936).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου